.
kalatỹryti, -ija, -ijo (кoлoтыpить). daug ir niekus kalbėti, įkyrėti kalbant; prašyti, derėtis, lygti: Ką tu čia man kalatỹriji! Jei jau užsistojęs kalatỹrija, tai vis išsikalatỹrys. Kalatỹrijaus su Jonu ilgiausia.
iškalatỹryti
1. išbalzginti, įkyrėti kalbant: Gana jau, iškalatỹrijai man galvą!
2. išsiprašyti, išsiderėti: Pridėjau magaryčių: išsikalatỹrijo perneval.
Jūsų pataisymai bus išsiųsti moderatorių peržiūrai, jei informacija tikslesnė/taisyklingesnė
ji bus patalpinta vietoj esamos.